Week 1 alweer voorbij

Vandaag weer een nieuw stukje met nieuwe belevenissen en de onthulling van de betekenis van de groene stippen! De tijd gaat snel hier, mijn eerste week zit er alweer op en dat betekent dat er nog maar 11 weken over zijn.

Zaterdagavond zijn Nina en ik dus uit geweest. Onderweg kwamen we Martin tegen, één van de Duitse jongens die ook stage loopt op de universiteit. Hij had met vrienden afgesproken, maar die kwamen niet opdagen (later bleek dat ze gewoon veel te laat waren), dus hij ging gezellig met ons mee. Het café was inderdaad erg gezellig en we hebben lekker buiten gezeten (ze hadden terrasverwarming :-)), wat gedronken en gekletst.

Zondag was het erg bewolkt maar volgens de voorspellingen zou het droog blijven, dus ik ben gaan wandelen. Ik had de hele middag de tijd en ik had niks anders te doen, dus ik heb een lange wandeling gemaakt. Eerst naar het meer gelopen, dat wel mooi was om te zien, maar waarschijnlijk nog veel mooier als het niet zo’n grauwe dag was geweest. Omdat ik nog veel tijd had besloot ik verder te lopen. Helaas kon ik niet langs het meer blijven lopen omdat er een industrieterrein in de weg lag, maar ik ben toch doorgelopen en kwam uiteindelijk uit bij de camping waar mama een huisje geboekt heeft voor de herfstvakantie voor ons zessen. Zo kon ik gelijk de huisjes even uitchecken. Ben tot de conclusie gekomen dat we niet de hele week in het huisje moeten gaan zitten en ook geen ruzie moeten krijgen, want de huisjes zijn erg klein. ;-) Aan de andere kant is dat natuurlijk ook wel weer lekker knus. Het wordt vast een leuke week!

Toen ik thuiskwam was ik moe van het lopen en na het eten heb ik dan ook lekker TV gekeken. Samen met Nina nog de film ‘Hitch’ gekeken die op TV was en daarna gaan slapen.

Na een ietwat onrustige nacht qua dromen enz. was het maandag weer vroeg dag en het maandagochtendgevoel was dan ook zeker aanwezig. ’s Ochtends nog eens goed nagedacht over wat ik eigenlijk wil gaan doen als stage-opdracht en alvast wat achtergrondinformatie opgezocht over whiplash en gebruik van accelerometers. ’s Middags had ik een gesprekje met Maria. Het bleek dat het regelen van een fiets toch iets moeilijker is dan het leek; de ene fiets is kwijt en de andere heeft een wiel dat niet rond is… Ik hoop dat er nog wat van terecht komt, want als ik een fiets heb kan ik wat verder rondkijken in de omgeving. Mijn voorstel voor mijn opdracht vond ze wel goed. Ik ga de data die uit de 3D-versnellingsmeter komt, verwerken en presenteren op een handige manier. Daarvoor ga ik eerst morgen terug naar Motion Control om wat meer uitleg te krijgen over de versnellingsmeter en als het goed is zie ik morgen ook het EOG dat Anke heeft gemaakt en dat oogbewegingen kan meten.

Vandaag heb ik maar alvast wat stukjes geschreven over de achtergrond van wat ik ga doen en over het project waar mijn opdracht aan zal bijdragen. Verder ben ik een boek over LabView ingedoken en heb ik er wat mee zitten klooien op de computer, omdat dit het programma is waarmee ik de data zal gaan verwerken. Bij thuiskomst zat er een briefje in de brievenbus met de boodschap dat ik een pakketje kon afhalen bij de supermarkt. Na het eten heb ik dit dus maar even gedaan. Ik mocht de fiets van Nina gebruiken, dus was gelukkig snel terug, want er begonnen spetters te vallen. Mijn pakketje met hagelslag, drop en chocoladepasta was aangekomen! Naast deze zoetigheden zat er ook leverpastei in. Mama denkt zeker dat m’n ijzergehalte nog steeds te laag is! Het kan nooit kwaad, maar ik eet hier best gezond. Dit komt onder andere doordat er in de koffieruimte grote kratten met fruit staan voor het personeel. Het is belangrijk om gezond personeel te hebben, dus dit fruit wordt gratis ter beschikking gesteld. :-) Erg lekker en makkelijk om zo even mee te pakken.

Goed, dan nu het verhaal over de groene stippen! Hou je vast!
Op de muur in het lab staat een groen kruisje met links daarvan een aantal groene stippen genummerd L1, L2, L3… en rechts groene stippen met R1, R2, R3… Anke heeft dit patroon gebruikt om haar EOG mee te testen. Ze liet een proefpersoon eerst naar het kruis kijken en daarna achtereenvolgens steeds een paar seconden naar R1, R2, R3… of L1, L2, L3… Tegelijkertijd mat ze de signalen die van de elektroden kwamen die bij de ogen waren geplakt. Deze signalen zagen eruit als mooie trapjes met de volgende ‘tree’ steeds als de proefpersoon naar een andere stip keek. Het door haar ontwikkelde systeem werkte dus goed!

Als afsluiting nog even iets om iedereen van Musilon jaloers te maken. ;-) Eind deze week en het weekend is hier een a capella festival met bijbehorend een aantal concerten van goede a capella groepen. Ik schreef al eerder dat Nina zou proberen kaartjes te regelen en het is gelukt. :-D Ik kan dus zaterdagavond gratis naar het concert van The Real Group en Rajaton.

Tot de volgende update!