Reis en aankomst

Hallo allemaal! Welkom bij de eerste post op mijn weblog. In de komende drie maanden zal ik (proberen) regelmatig een berichtje te schrijven over hoe het me vergaat hier in Västerås waar ik op stage ben. Vandaag dus: hoe het allemaal begon.

Ik begin even bij gisteren, toen was ik bezig m’n spullen in te pakken. Ik was blij, want alle spullen pasten in de tassen die ik mee wilde nemen, totdat ik de tassen eens ging wegen… Zowel de ruim- als de handbagage was te zwaar. :-s Dus toch weer wat spullen uitgepakt en een andere tas als handbagage mee die zelf niet veel woog. Op het vliegveld vandaag bleek dat de mijn backpack nu 14,5 kg woog (nog een halve kilo over zelfs!) en m’n handbagage precies de toegestane 10 kg. Missie volbracht.

Vanmorgen dus heel vroeg opgestaan en na afscheid genomen te hebben van Marc en Monique de tassen in de auto en met papa en mama naar Düsseldorf. Vanaf Düsseldorf waren de tickets nu eenmaal goedkoop. :-) De reis ging voorspoedig, waardoor we veel te vroeg op het vliegveld waren. Maar de tijd die we over hadden hebben we gebruikt om koffie te drinken en nog wat te ontbijten. Ik kwam deze keer zonder alarm door de detectiepoortjes en mocht toen bij de gate gaan wachten. Na een klein half uurtje wachten mochten we naar buiten, waarna we zelf naar het vliegtuig moesten lopen en de trap moesten beklimmen om naar binnen te gaan. Over de vlucht is niet veel bijzonders te melden. Het was erg bewolkt, dus ik heb weinig gezien, behalve vlak voor de landing vooral veel bomen. Ik heb later vandaag wel gemerkt dat er echt veel bomen zijn in Zweden! We landden een kwartier eerder dan verwacht, ik kon m’n tas oppikken van één van de bagagebanden (er waren er wel twee!), een buskaartje kopen en vervolgens met de bus naar Stockholm.

Onderweg naar Stockholm heb ik wat uit het raampje zitten kijken. Wat ik zag was een iets heuvelachtig landschap met wat akkers, weilanden en bomen. Niet heel bijzonder, het lijkt vrij veel op Nederland. Eenmaal op het station van Stockholm aangekomen na de busrit van 1:30 uur, vond ik mijn huisgenote Nina en haar zus Pia die met een bordje met mijn naam erop stonden te wachten. Nina moest naar haar werk, en Pia gaf mij een lift naar Västerås. Onderweg wat gepraat over Ikea en andere aspecten van Zweden en over Nederland. Haar vriend bleek in Rotterdam te wonen, dus ze is van de zomer nog in Nederland geweest. Ik hoefde haar dus ook niet uit te leggen wat de stroopwafels waren die ik voor haar had meegenomen, dat scheelde weer.

Na wat meer dan een uur rijden kwamen we bij het appartement aan. Het bestaat uit een woonkamer, keuken, een kamer voor Nina en een kamer voor mij, badkamer en een soort inloopkast die als computerruimte is ingericht. Hier zit ik nu dit bericht te typen. Verder is er nog een kat, genaamd Elisa, die ongeveer de hele middag op mijn bed heeft gelegen en daarnet even hier langs kwam om aandacht te vragen.

Nadat ik het appartement had gezien en m’n spullen hier had gedropt, kreeg ik een lift van Pia naar de universiteit. Onderweg wees ze me nog even aan waar de supermarkt zat, maar ik had vanavond toch wat moeite om die weer terug te vinden. Uiteindelijk is het wel gelukt, maar ik heb gelijk wat van de rest van het centrum van Västerås gezien… Gelukkig zit de winkel naast de enige ‘wolkenkrabber’ van Västerås, dus dat is een handig referentiepunt.

Eenmaal op de universiteit aangekomen was het even zoeken waar ik precies heen moest. Ik had het idee dat de routebeschrijving die ik van mijn begeleidster Maria had gekregen niet helemaal klopte. Na het raadplegen van een plattegrond vond ik toch de “School of Innovation, Design and Engineering”, waar ik moest zijn. Ik heb kennisgemaakt met Maria en de paar andere mensen die nog aanwezig waren (het was inmiddels al over half vijf). Met Maria even koffie gedronken en gepraat over mijn huisvesting, de opdracht, mijn werkplek, de toegangskaart die ik morgen moet laten maken, enz. Het bleek dat er nog geen computer voor mij is, omdat iemand anders van de afdeling vier computers heeft geleend, die nog teruggebracht moeten worden. De opdracht is er eigenlijk ook nog niet, maar we gaan vrijdag naar de persoon die over het project gaat waar ik wat mee moet gaan doen. Als ik een beetje weet wat dat inhoudt, kan ik zelf ook een opdracht kiezen/formuleren die ik zelf leuk vind. Na deze korte kennismaking ben ik weer naar huis gelopen om even een tas op te halen en toen ben ik naar de supermarkt gegaan.

Via een omweggetje kwam ik dus uiteindelijk bij de supermarkt terecht. Ik besloot macaroni met groenten en pastasaus te eten vanavond. Vegetarisch, want ik heb het schap met vlees nog niet gevonden. Verder wat dingen ingeslagen voor ontbijt en lunch morgen, een zak chips voor vanavond en natuurlijk theezakjes. Voor op brood heb ik jam, want ik kon geen ander zoet beleg vinden (hebben ze hier geen chocopasta ofzo?).

Weer thuis mijn maaltje macaroni gekookt. Ik vermoed dat Nina niet echt een keukenprinses is, want ik kon alleen maar steelpannetjes vinden in de keuken. Maar ja, dat werkte ook en het eten smaakte uiteindelijk best goed. Na de afwas eens geprobeerd of het internet het in 1x deed, en jawel: ik heb internet! Ik moet alleen nog even het wachtwoord van het wireless netwerk vragen, zodat ik ook in de rest van het appartement kan internetten.

Goed, dat was het weer voor vandaag. Morgen kan ik lekker uitslapen, want Maria heeft de hele ochtend geen tijd voor me en mijn enige activiteit van morgenochtend wordt dus een foto laten maken voor op mijn pasje. Verder heb ik dan tijd om kennis te maken met Nina, die vanavond pas thuiskomt van haar werk als ik al lig te slapen.

Ik zal straks nog even kijken of er foto’s op mijn camera staan die de moeite waard zijn om bij dit bericht te zetten.